donderdag 31 juli 2014

Het leven in Prishtina na de Ramadan

Bajram (suikerfeest)
Maandag was het dan eindelijk Bajram. 's Ochtends werd ik opgehaald door Egzona om bij hen te komen lunchen. Het is hier een traditie om dan 'mantia' te eten, een soort broodjes gevuld met gehakt en ui. De naam 'mantia' wordt hier overigens ook gebruikt om de buikspieren te benoemen, zoals wij ook wel eens zeggen dat iemand broodjes heeft. De lunch werd vanzelfsprekend afgesloten met gebak.

Vervolgens vertrokken we naar Fushë Kosove, daar woont familie van hen en de hele familie kwam daar samen om Bajram te vieren en nog meer gebak te eten. Toen ik aan het eind van de middag thuiskwam besloot ik om te gaan koken. Aangezien het voor mij onmogelijk is om voor één persoon te koken had ik denk ik genoeg voor drie personen. Hierdoor heb ik uiteindelijk voor 1,5 persoon gegeten. Ik was net vijf minuten klaar met eten toen er op m'n balkondeur geklopt werd. Mijn buurvrouw met baklava en nog een stuk gebak. Aan het eind van de dag moest ik rollend naar m'n bed.





















Mensa
Nu de Ramadan over is gaat iedereen hier ook weer lunchen en heb ik ontdekt dat er hier een mensa is waar het personeel tussen de middag gratis kan eten. Dinsdag op het menu: soep, salade, bonen en kip.












Prishtina

Iedere keer beland ik in nieuwe straatjes die me verrassen en iedere keer vergeet ik om hier foto's van te maken. Vandaag liepen we een zijstraat in en aan het eind van die straat stonden we opeens op een overdekte markt. Dit keer heb ik wel foto's gemaakt.












Verder gaat alles hier z'n gangetje. Overdag ben ik druk in het ziekenhuis, aan het eind van de middags is er meestal tijd om wat te studeren en 's avonds ga ik met vrienden Prishtina in om wat te drinken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten