dinsdag 22 juli 2014

Al steeds meer gewend

Ik begin inmiddels aardig te wennen aan hoe het hier reilt en zeilt. De eerste dag dacht ik dat er hier nauwelijks structuur is, maar die is er wel degelijk. Ook hier is er gewoon een artsenoverdracht, grote visite en schrijven ze ontslagbrieven en ik heb gisteren ontdekt waar ik het operatieschema voor de komende week kan vinden.

Ik vraag me wel af of ze in Nederland op de OK ook de radio aan hebben? Alhoewel ik dit best kalmerend vind klinken.

https://www.youtube.com/watch?v=F9fgjhA2Xw0

Ik het losgelaten om te proberen ieder woord van wat er gezegd wordt te willen verstaan, want dat kost gewoonweg teveel energie. Op de momenten dat het om medische relevante informatie gaat zorg ik dat ik zo dicht mogelijk bij iemand blijf die goed Engels spreekt en het kan vertalen. Als ze gewoon zitten te kletsen laat ik het soms maar langs me heen gaan. Wel doe ik dagelijks m'n best gesprekjes te voeren in het Albanees en leer ik iedere dag woorden bij.

Sinds vrijdagavond heb ik "Nederlandse" bovenburen. De eigenaren van dit pand zijn twintig jaar geleden naar Nederland verhuisd en zijn hier nu twee weken op vakantie. Er zijn hier vier verdiepingen, een daarvan hebben ze nu aan mij verhuurd. Zaterdagavond was ik bij hen uitgenodigd voor het avondeten. Heel erg gek om in deze omgeving opeens Nederlands te horen en te spreken en af en toe had ik sterk de neiging over te schakelen op Engels. Het was in ieder geval ontzettend gezellig.

Vanwege de Ramadan ligt het sociale leven hier een beetje op z'n gat. Gezelligheid gaat hier namelijk automatisch samen met drinken en eten. Af en toe wordt dit 's avonds ingehaald, maar als je de volgende dag weer fris en fruit wilt zijn blijft er na de iftar weinig tijd over voor sociale bezigheden. Ik ben daarom maar begonnen met siesta's te houden. Ten eerste omdat het hartstikke heet is als ik uit m'n werk kom (rond 14.00-14.30) en ten tweede omdat ik het niet lang vol hou op vijf uurtjes slaap per nacht.

En vanzelfsprekend heb ik afgelopen weekend Pristina verkend, een prachtige stad. Ik heb helaas geen foto's gemaakt, maar ik beloof jullie dat deze later volgen.

Gekregen van mijn bovenbuurmeisje van 5 jaar.



















Als ik geen zin heb om te koken is dit altijd nog een goed alternatief. Totale prijs € 2,50.



















En natuurlijk is er ook tijd voor gezelligheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten