vrijdag 18 juli 2014

Iftar en 24-uurs shift

Iftar
Het grootste gedeelte van de bevolking in Kosovo is Moslim. Een klein gedeelte daarvan, ongeveer 25%, doet mee aan de Ramadan. Ook mijn gastgezin en een aantal van mijn collega's vasten.

Tussen zonsopgang en zonsondergang is het niet toegestaan om te eten, drinken, roken of seks te hebben. Het doel hiervan is 1. ervaren hoe het is om niks te eten of te drinken te hebben en 2. om te leren controle te hebben over jezelf. Een ander onderdeel van de Ramadan is om tijdens de momenten dat je mag eten te delen met anderen. De eerste maaltijd na zonsondergang wordt iftar genoemd. Mensen nodigen voor iftar familie, buren of vrienden uit of worden uitgenodigd voor iftar. Vlak voor zonsopgang wordt er nog een keer gegeten, die maaltijd wordt syfyr genoemd. Sommige mensen gaan slapen tussen iftar en syfyr, anderen blijven wakker, omdat ze anders geen zin meer hebben om nog hun bed uit te komen voor syfyr. Hieronder een impressie van iftar met de familie Kunoviku.



























24-uurs shift
Gisteren heb ik m'n eerste 24-uurs shift gehad. Eens per acht dagen hebben de dokters van de afdeling waar ik loop 24 uur dienst (08:00 - 08:00). In die tijd zijn ze verantwoordelijk voor alle chirurgische spoedgevallen die binnen komen op de Spoed Eisende Hulp en ze zijn verantwoordelijk voor de patienten op de andere afdelingen abdomenchirurgie wanneer de dokters van die afdeling naar huis zijn. Het was een lange (van 7.30 op donderdag tot 9.00 op vrijdag), maar leuke en leerzame dag. Het was druk op de Spoed Eisende Hulp, dus ik heb veel patienten kunnen zien, ik mocht voor de eerste keer assisteren bij operaties en heb voor de eerste keer gehecht. Het was erg gezellig met de dokters en verpleegkundigen die dienst hadden en gelukkig was er ook gelegenheid om twee uurtjes te slapen op de bank van de arts-assistenten kamer.

Van een van de operaties zijn foto's gemaakt, die ik doorgestuurd krijg. Ik zal deze plaatsen in een aparte blog, zodat mensen die het liever niet zien niet hoeven te kijken.

Met een van de zusters die dienst had.











Met Dr. Vallon, de arts-assistent die dienst had en mij heeft leren hechten. Voor de mensen die zich afvragen waarom ik zo raar kijk, selfies maken is niet echt mijn ding.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten