Update vanuit het ziekenhuis

Gisteren was mijn eerste dag bij de orthopedie en ik kreeg gelijk de gelegenheid om te assisteren bij een operatie. Waar ik vrijdag nog naar een kinderchirurg stond te kijken die heel nauwkeurig en voorzichtig te werk ging en daarbij kleine instrumentaria gebruikte, stond ik nu te assisteren bij een operatie waar het er nogal lomp aan toe ging, terwijl ook hier een kind op de operatietafel lag en wat instrumentaria betreft zou mijn vader met zijn gereedschapskist een heel eind kunnen komen.

Kosova, te dua!

Het is vandaag precies twee jaar geleden dat ik voor het eerst voet op Kosovaarse bodem zette. Ik stapte uit een klein vliegtuig dat zojuist was geland op Prishtina International Airport, liep de trap af, de zon scheen in m'n gezicht en overal waar ik keek zag ik bergen. 

Every day in Kosovo is a surprise

Eén van de dingen die ik hier leer is om niks vooruit te plannen, het heeft namelijk geen enkele zin, de dag loopt hier toch altijd anders dan je vooraf denkt. Gisteren was ook zo'n dag.

Visite!

De tijd vliegt hier voorbij en ik heb amper tijd om een blog te schrijven. Afgelopen vrijdag heb ik gekookt voor vrienden en zijn we wezen stappen. Zaterdag was het alweer vroeg dag, want ik had 24-uurs dienst in het ziekenhuis. En wat is er daarna lekkerder dan een luie zondag in het park doorbrengen.