In de afgelopen weken heb ik al veel verschillede namen gekregen: Els, Elsa, Elis, Liz, Elisa, Elisabeth, Elisabetha en dan ben ik er waarschijnlijk nog een aantal vergeten. Sinds gisteren heb ik er twee nieuwe namen bij: Alison en Hanife. De laatste is verzonnen door de operatie assistente van de orthopedie, wat trouwens echt een ontzettend gezellig mens is. Vraag me niet hoe ze bij de naam Hanife gekomen is, want dat weet ik echt niet. En aangezien ze alle namen hier afkorten, heeft ze hier vervolgens Hanif van gemaakt, waar de arts-assistenten dan weer Hani oftewel Honey van gemaakt hebben.
Terwijl het bij de abdomenchirurgie rustiger dan normaal was vanwege de zomer is het bij de orthopedie in deze periode juist extra druk. Vandaag heb ik dat mogen ervaren. Vanmorgen heb ik meegekeken op de polikliniek. Waar het woord haast niet in het woordenboek van Kosovaren voorkomt komt het woord chaos er wel in voor. In zo'n 3-3,5 uur tijd hebben we tegen de 100 patiënten gezien. Terwijl de dokter met een patiënt bezig was stonden de volgende tien patiënten al in diezelfde kamer te wachten tot ze aan de beurt waren en als het even tegen zat deden ze hun best om alvast de aandacht van de dokter te trekken of patiënten die al gezien waren kwamen terug en vielen de dokter, die dus inmiddels met een andere patiënt bezig was, in de rede. Ik vind het ontzettend knap dat de betreffende arts ondanks dit alles geduldig bleef en tussendoor grapjes bleef maken. Ik denk dat de gemiddelde Nederlandse dokter al goed chagerijnig zou worden van 100 patiënten op een ochtend zonder daarbij gestoord te worden.
Vanmiddag en vanavond heb ik meegelopen met de arts-assistent van de orthopedie op de spoed eisende hulp. Ook daar was het ontzettend druk. Ik heb een hele rits aan breuken, kneuzingen en luxaties voorbij zien komen en ik heb leren gipsen. De dag werd afgesloten met een jongeman die teveel Rakia had gedronken en vervolgens met z'n vuist een raam in had geslagen. Hierbij had hij meerdere verwondingen aan zijn arm opgelopen en waren een paar pezen in zijn pols doorgesneden waardoor hij zijn duim niet meer kon bewegen. Hij werd binnengebracht door de politie, die hem ook de gehele tijd in bedwang hebben moeten houden terwijl een orthopeed en een plastisch chirurg hem behandelde. De jongeman vond dit blijkbaar wel prettig, want bleef maar herhalen dat hij ons een drukke avond zou gaan bezorgen, omdat hij zijn been eraf zou gaan snijden.
Al met al heb ik er dus twee drukke, maar interessante dagen op zitten en nu ga ik heerlijk mijn bed op zoeken na een dienst van 16 uur, want ik mag me morgenochtend weer om 8.00 melden voor de ochtendvisite. Ik hoop dat ik morgenavond weer tijd heb voor een blogje met gezellige foto's.
En voor de medici onder ons:
Deze straatwerker was met zijn vingers tussen één of ander apparaat gekomen, gewond aan vier vingers, twee vingers gebroken.
Jongetje dat met gestrekte armen gevallen is, was overigens een open botbreuk:
En onze dronken vriend, behoudens de zichtbare verwondingen waren de extensor pollicis longus en brevis ook doorgesneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten