Inmiddels ben ik gesetteld en heb ik zelfs mijn eerste uren op de OK er al op zitten. De reis verliep zonder problemen en toen ik aankwam in Pristhina stond Gezim me al op te wachten. Hij had een appartement voor me geregeld waar mijn studio denk ik vijf keer in past. Ik heb een woonkamer, drie slaapkamers, een aparte keuken, een badkamer, aan de voorkant een balkonnetje in de schaduw en aan de achterkant een groot balkon in de zon. In mijn straat zitten twee supermarkten en om de hoek een bakker en een pizzeria. De bakker was zelfs vannacht om half 2 nog open en bij de pizzeria erg goede pizza’s te hebben. Dus verhongeren is hier onmogelijk. Daarbij heeft Gezim al gezegd dat ik hier niet lichter weg mag dan ik gekomen ben. Het is ongeveer een kwartier lopen van mijn appartement naar het ziekenhuis, dus dat is een mooie wandeling twee keer per dag. Verdwalen is onmogelijk, want het is één rechte weg.
Gisteravond kreeg ik onverwachts gelijk de gelegenheid om een kijkje te nemen op de OK. Gezim is anesthesioloog in opleiding en had gisteren dienst. ’s Avonds kreeg ik opeens een telefoontje dat ik binnen een half uur opgepikt zou worden en mee mocht naar de OK. Voor ik het wist zat ik achter een patiënt het beademingsmasker over de mond en neus van de patiënt te houden terwijl de anesthesioloog in de zak kneep. Hier heb je overigens nog best veel kracht voor nodig. Op de OK werd veel gepraat (waar ik ongeveer drie kwart niet van begreep) en gelachen en tussen de operaties door werd er op een telefoon gekeken naar de troost finale tussen Nederland en Brazilië. Drie operaties en wat lessen anesthesiologie later werd ik weer afgezet voor m’n appartement en had ik niet lang nodig om in slaap te vallen.
De buitenkant van mijn appartement, mijn appartement is op de eerste verdieping:
De binnenkant van mijn appartement:
Uitzicht aan de voorkant
Uitzicht aan de achterkant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten