Neurochirurgie

Gisteren en eergisteren waren misschien wel mijn medische hoogpunten van dit coschap. De vaatchirurgie hier deelt hun operatiecomplex met de neurochirurgie. Toen ik dinsdag stond te assisteren bij een bypassoperatie van één van de vaten in het been kwam  één van de neurochirurgen ook even kijken of naja een praatje maken.


Toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam en hier en voor een coschap chirurgie nodigde hij me uit om donderdag te komen kijken bij het verwijderen van een meningioom. Voor de niet medische onderlegde volgers: een meningioom is een tumor uitgaande van de hersenvliezen, meestal zijn meningiomen goedaardig, maar ze kunnen de hersenen wegdrukken en hierdoor kunnen de hersenfuncties in de problemen komen. Deze uitnodiging sloeg ik natuurlijk niet af en donderdag meldde ik me netjes op de afgesproken tijd op de OK. Daar kreeg ik te horen dat er niemand tijd had om hem te assisteren die dag, dus dat ik zijn assistent zou zijn. Echt ontzettend gaaf om te zien hoe zo'n schedel opengelegd wordt en vervolgens de hersenen te zien zijn. Het was echt prachtig om te zien hoe precies deze neurochirurg werkte en alles ging er echt zo steriel aan toe. Bij iedere nieuwe laag werden alle instrumenten verwisseld en moesten we nieuwe handschoenen aandoen. Om echt nauwkeurig te kunnen werken bij het verwijderen van de tumor werd gebruik gemaakt van een microscoop. Dat is echt wel even wennen om door zo'n ding te kijken en vervolgens in te schatten over welke afstand je je handen moet bewegen. En hoe mooi is het dan om te zien dat de operatie geslaagd is. Deze patiënt was rechtszijdig verlamd door de tumor. Het eerste wat ze deed toen ze wakker werd na de operatie was haar rechterarm verplaatsen. De volgende dag na de visite van de vaatchirurgie besloot ik om even te gaan kijken hoe de patiënt eraan toe was. Dit tot grote verbazing van de neurochirurg, die mij vertelde dat hij niet gewend is dat studenten de komende dag langskomen om te zien hoe het met de patiënt gaat. Mij leek dit de normaalste zaak van de wereld. En gelukkig ging het goed met onze patiënt.

Met de patiënt dag na de operatie:

De betreffende neurochirurg had gisteren 24-uurs dienst en hij zei als er iets interessants binnenkomt dan bel ik je en als je wilt kun je me assisteren. Om 17u belde hij me dat er een patiënt was met een subdurale bloeding (een bloeding tussen de hersenvliezen) aan beide zijden van de hersenen en dat hij twee drains wilde plaatsen. Toen mocht ik ook even een neurochirug zijn, want nadat ik had geassisteerd bij het plaatsen van de drain bij de linkerhersenhelft mocht ik de drain bij de rechterhersenhelft plaatsen. Eerst een incisie maken in de huid, vervolgens een gat boren in de schedel (gelukkig stopt zo'n boor automatisch zodra hij geen bot meer voelt), het hersenvlies openen en vervolgens de drain op z'n plaats leggen, de drain testen, de huid dichthechten en de drain vasthechten. Toen we een uurtje later op de afdeling gingen kijken hoe het met de patiënt ging vloog de vrouw van de patiënt me om m'n hals en kreeg ik een kus en een heel verhaal in het Albanees. Om het kort samen te vatten, ze was ons dankbaar. Vanmorgen kreeg ik een berichtje van de neurochirurg dat de drains goed aflopen en dat het goed gaat met de patiënt.